Szon Dao miala przyjemnosc odwiedzic Piotrka Klimowicza w popoludniowej audycji Breaking Muse na antenie Radio Wroclove.
Calosc dyskusji zostala zarchiwizowana pod adresem:
Szon Dao w Radio Wroclove na temat naszej wyprawy do Wietnamu
Zapraszamy do sluchania, zapraszamy do czytania!
Kacu Warung
��
22:49 |
Posted in
Dodalismy galerie zdjec z naszej podrozy. Mozna ja zobaczyc tutaj:
Galerie z Wietnamu
Sztanderka przygotowala tez pare panoram, ktore publikujemy ponizej:
Kuala Lumpur - widok na miasto z mostu laczacego dwie wieze Petronas:
Kuala Lumpur - widok ze stacji metra Pasar Seni:
Hanoi - w drodze do Perfume Pagoda:
Sapa:
Ha Long:
Hue - jeden z budynkow na terenie odrestaurowanej cytadeli:
Gory Marmurowe - w drodze z Hue do Hoi An
Galerie z Wietnamu
Sztanderka przygotowala tez pare panoram, ktore publikujemy ponizej:
Kuala Lumpur - widok na miasto z mostu laczacego dwie wieze Petronas:
Kuala Lumpur - widok ze stacji metra Pasar Seni:
Hanoi - w drodze do Perfume Pagoda:
Sapa:
Ha Long:
Hue - jeden z budynkow na terenie odrestaurowanej cytadeli:
Gory Marmurowe - w drodze z Hue do Hoi An
Category:
��
��
15:30 |
Posted in
Sajgon,
Tunele Cu Chi
Wielkanocna niedziele rozpoczelismy od sniadania o 07:00 rano, swiateczne na miare tutejszych mozliwosci ;) efekt ponizej:
Tunele Viet Congu w wiosce Cu Chi to pierwsze miejsce, w ktorym bezposrednio zetknelismy sie z wojna w Wietnamie. Ciagna sie na dlugosci 200km w glab ziemi na 10m - 3 poziomy.
Niczym bohaterowie wojennych filmow chodzilismy po lesie zagladajac w otwory tuneli, przygladajac sie niezwykle prostym, ale okrutnym w swej prostocie pulapkom przygotowanym na amerykanskich zolnierzy. Na koniec zlani potem, w kucki przedarlismy sie przez jeden z takich tuneli! Klaustrofobiczne przezycie. Az trudno uwierzyc jak ktos w ogole mogl w nich przebywac zwlaszcza, ze w rzeczywistosci byly i nizsze i wezsze?!
Popoludnie to juz klasycznie odpoczynek przy piwku i slimakach z widokiem na sajgonska zywa i kolorowa ulice.
Podczas lunchu mila niespodzianka - obslugujacy nas Wietnamczyk zwrocil sie do nas po polsku: "Wy mowic polski?" Okazalo sie, ze studiowal w Lublinie, w sumie mieszkal tam 10 lat, jego rodzina wciaz w Polsce mieszka a on wybiera sie do nas na wakacje ;)
Potem ostanie przed wyjazdem zakupy upominkowe ;)
Powoli zegnamy sie z Wietnamem ...
Tunele Viet Congu w wiosce Cu Chi to pierwsze miejsce, w ktorym bezposrednio zetknelismy sie z wojna w Wietnamie. Ciagna sie na dlugosci 200km w glab ziemi na 10m - 3 poziomy.
Niczym bohaterowie wojennych filmow chodzilismy po lesie zagladajac w otwory tuneli, przygladajac sie niezwykle prostym, ale okrutnym w swej prostocie pulapkom przygotowanym na amerykanskich zolnierzy. Na koniec zlani potem, w kucki przedarlismy sie przez jeden z takich tuneli! Klaustrofobiczne przezycie. Az trudno uwierzyc jak ktos w ogole mogl w nich przebywac zwlaszcza, ze w rzeczywistosci byly i nizsze i wezsze?!
Popoludnie to juz klasycznie odpoczynek przy piwku i slimakach z widokiem na sajgonska zywa i kolorowa ulice.
Podczas lunchu mila niespodzianka - obslugujacy nas Wietnamczyk zwrocil sie do nas po polsku: "Wy mowic polski?" Okazalo sie, ze studiowal w Lublinie, w sumie mieszkal tam 10 lat, jego rodzina wciaz w Polsce mieszka a on wybiera sie do nas na wakacje ;)
Potem ostanie przed wyjazdem zakupy upominkowe ;)
Powoli zegnamy sie z Wietnamem ...
��
Category:
��
Wprowadzilismy nowy system zwiedzania miasta - pobudka o 7:00, sniadanie i zwiedzanie do 12:00 potem lunch i drzemka. Ponowne wyjscie na miasto ok 15:00/16:00. A wszystko to po to by uchronic sie przed zarem lejacym sie z nieba.
Dzisiaj spacer po Dong Khoi, ktorej miasto zawdziecza przydomek Paryz Wschodu - Poczta Glowna, Katedra Notre Dame, Plac Son: hotel Continental, hotel Caravelle, teatr Miejski; Hotel Majestic, Hotel Rex (z garden patio na dachu, z ktorego ogladalismy panorame Srodmiescia) oraz Restauracja Nam An Maxima, gdzie 4 swieze sajgonki kosztuja bagatela 120tys VDN (my normalnie placimy jakies 20/40tys VND za 5-10 sztuk).
Palac Ponownego Zjednoczenia, gdzie w '75 czolg rozbil brame glowna i tym samym zakonczyl istnienie poludniowowietnamskiego panstwa, zobaczylismy od srodka. Najciekawsze podziemie - betonowe korytarze ze sprzetem elektroniczym, mapami i jasnozielonymi telefonami.
W drodze powrotnej w rejony naszej dzielnicy Phan Ngu Lao wstapilismy do Hali targowej Ben Thanh - podobno mozna tu kupic ciekawe pamiatki. My nie skorzystalismy bo hala ewidentnie nastawiona jest na turystow a ceny poczatkowe byly zabojcze dla naszych portfeli (koniec wyjazdu!). Mozna sie targowac - dziala sposob 'na opuszczenie stoiska' (cena spada nawet o 50%).
Po popoludniowej drzemce, klimatyzowana taxi na pojechalismy na drugi koniec miasta zobaczyc buddyjska swiatynie Giac Lam - najstarsza w miescie. Rzeczywiscie ciekawa w srodku - pelna drewnianych kolumn, figur, sentencji, zdjec zmarlych - nie uzasadniala jednak wydatku 200tys VND na transport (w obie strony). Dla porownania 5godzinna jazda autobusem do Can Tho kosztowala nas 160tys VND ;)
Dla pokrzepienia serc udalismy sie w drodze powrotnej do ... KFC ;)
Zwiedzanie miasta zamknela sesja w przydroznej kantynie piwnej - Bia Hoi jasne, lekkie, smaczne ;) w sumie wyszlo 30 kufli na 4 osoby ;) za cale 24zl! Zeby uprzedzic wszelkie insynuacje - nie jestesmy pijani ;)
Do tego na zab 'muszelki',m.in. razor shell (http://en.wikipedia.org/wiki/Razor_shell) - smakowite! Chodzily za mna od Hanoi, w koncu udalo sie sprobowac ;)
Jutro z rana ruszamy zwiedzac Tunele Viet Congu - Cu Chi.
Dzisiaj spacer po Dong Khoi, ktorej miasto zawdziecza przydomek Paryz Wschodu - Poczta Glowna, Katedra Notre Dame, Plac Son: hotel Continental, hotel Caravelle, teatr Miejski; Hotel Majestic, Hotel Rex (z garden patio na dachu, z ktorego ogladalismy panorame Srodmiescia) oraz Restauracja Nam An Maxima, gdzie 4 swieze sajgonki kosztuja bagatela 120tys VDN (my normalnie placimy jakies 20/40tys VND za 5-10 sztuk).
Palac Ponownego Zjednoczenia, gdzie w '75 czolg rozbil brame glowna i tym samym zakonczyl istnienie poludniowowietnamskiego panstwa, zobaczylismy od srodka. Najciekawsze podziemie - betonowe korytarze ze sprzetem elektroniczym, mapami i jasnozielonymi telefonami.
W drodze powrotnej w rejony naszej dzielnicy Phan Ngu Lao wstapilismy do Hali targowej Ben Thanh - podobno mozna tu kupic ciekawe pamiatki. My nie skorzystalismy bo hala ewidentnie nastawiona jest na turystow a ceny poczatkowe byly zabojcze dla naszych portfeli (koniec wyjazdu!). Mozna sie targowac - dziala sposob 'na opuszczenie stoiska' (cena spada nawet o 50%).
Po popoludniowej drzemce, klimatyzowana taxi na pojechalismy na drugi koniec miasta zobaczyc buddyjska swiatynie Giac Lam - najstarsza w miescie. Rzeczywiscie ciekawa w srodku - pelna drewnianych kolumn, figur, sentencji, zdjec zmarlych - nie uzasadniala jednak wydatku 200tys VND na transport (w obie strony). Dla porownania 5godzinna jazda autobusem do Can Tho kosztowala nas 160tys VND ;)
Dla pokrzepienia serc udalismy sie w drodze powrotnej do ... KFC ;)
Zwiedzanie miasta zamknela sesja w przydroznej kantynie piwnej - Bia Hoi jasne, lekkie, smaczne ;) w sumie wyszlo 30 kufli na 4 osoby ;) za cale 24zl! Zeby uprzedzic wszelkie insynuacje - nie jestesmy pijani ;)
Do tego na zab 'muszelki',m.in. razor shell (http://en.wikipedia.org/wiki/Razor_shell) - smakowite! Chodzily za mna od Hanoi, w koncu udalo sie sprobowac ;)
Jutro z rana ruszamy zwiedzac Tunele Viet Congu - Cu Chi.
��
08:03 |
Posted in
Can Tho,
Delta Mekongu
Pobudka o 04:00 rano (zaczynamy sie przyzwyczjac do zrywania sie o swicie), taxi do ichniego PKSu i 5 godzin autobusem by dostac sie do serca Delty Mekongu - Can Tho.
Tam przejela nas Ms. Ha nasza przewodniczka po delcie (z polecenia spotkanych wczesniej Brytyjczykow).
Plan to 4 godziny plywania po Mekongu i jego mniejszych odnogach - kanalach pierwszego dnia, drugiego zas ok 6 godzin po Mekongu, odwiedzenie dwoch floating marketow i na koniec splyw mniejszymi kanalami.
Jako przewodnik poplynela z nami kuzynka Ha - mloda 23 letnia studiujaca pedagogike Wietnamka.
W pierwszy dzien odwiedzilismy jeszcze rodzinna fabryke cegiel i niczym malpki 'poskakalismy' po tzw monkey bridge ;)
Drugiego dnia ponownie pobudka z rana (ok 05:00) by na czas zdazyc na plywajace markety. Pierwszy z nich ten wiekszy ogladalismy nieco z boku, w drugi - mniejszy moglismy wplynac i pozagladac w zawartosc lodzi - glownie warzywa i owoce. Skusilismy sie na arbuza, zjedlismy ananasa i banany. Ja skusilam sie na slodki wietnamski przysmak - cos przypominajace w smaku nasze 'oponki' smazone na glebokim oleju - smaczne! chociaz to tylko moje zdanie ;) reszta pewnie zaprzeczy.
Udalo nam sie tez zobaczyc z bliska rodzinna fabryke makaronu/papieru ryzowego.
Splyw to ciekawe doswiedczenie - mila odmiana po klasycznym zwiedzaniu miasta i mozna byc nieco blizej tutejszych ludzi - domy na palach stojace w wodzie i zycie toczace sie wokol nich.
Ps. Myslalam, ze nasze kulinarne przygody dobiegly konca, ale w Can Tho na talerzu wyladowal smazony w cebulce waz. Nieco gumiaste mieso, ok, ale bez WOW ;)
Tam przejela nas Ms. Ha nasza przewodniczka po delcie (z polecenia spotkanych wczesniej Brytyjczykow).
Plan to 4 godziny plywania po Mekongu i jego mniejszych odnogach - kanalach pierwszego dnia, drugiego zas ok 6 godzin po Mekongu, odwiedzenie dwoch floating marketow i na koniec splyw mniejszymi kanalami.
Jako przewodnik poplynela z nami kuzynka Ha - mloda 23 letnia studiujaca pedagogike Wietnamka.
W pierwszy dzien odwiedzilismy jeszcze rodzinna fabryke cegiel i niczym malpki 'poskakalismy' po tzw monkey bridge ;)
Drugiego dnia ponownie pobudka z rana (ok 05:00) by na czas zdazyc na plywajace markety. Pierwszy z nich ten wiekszy ogladalismy nieco z boku, w drugi - mniejszy moglismy wplynac i pozagladac w zawartosc lodzi - glownie warzywa i owoce. Skusilismy sie na arbuza, zjedlismy ananasa i banany. Ja skusilam sie na slodki wietnamski przysmak - cos przypominajace w smaku nasze 'oponki' smazone na glebokim oleju - smaczne! chociaz to tylko moje zdanie ;) reszta pewnie zaprzeczy.
Udalo nam sie tez zobaczyc z bliska rodzinna fabryke makaronu/papieru ryzowego.
Splyw to ciekawe doswiedczenie - mila odmiana po klasycznym zwiedzaniu miasta i mozna byc nieco blizej tutejszych ludzi - domy na palach stojace w wodzie i zycie toczace sie wokol nich.
Ps. Myslalam, ze nasze kulinarne przygody dobiegly konca, ale w Can Tho na talerzu wyladowal smazony w cebulce waz. Nieco gumiaste mieso, ok, ale bez WOW ;)
��
